Tasvir

Teori ve Pratik Arasında İslam Görsel Kültürü

İslam sanatına ve İslam tasvir sanatlarının mirası olan görsel kültüre dair araştırmalar, birbiri ile ilişkili ve ancak birbirinden farklı alanları incelemeyi zorunlu kılmaktadır. İlgili literatür bir yönden ilahiyat, felsefe ve İslam düşünce geleneğine, diğer yönden antropoloji, tarih, sosyoloji, sanat tarihi ve modern imge bilimi gibi disiplinlere temas etmektedir.

İslam medeniyetinin yarattığı, geniş bir coğrafyaya yayılan, çok dilli ve çok kültürlü varlık alanı, geniş bir perspektifi zorunlu kılmaktadır. 19. yüzyılda oryantalist araştırmacılar öncülüğünde başlatılan tetkikler ve yapılan yayınlar, gerek Batı’da gerekse İslam coğrafyasında, İslam medeniyeti ve sanatı hakkında bazı kabullerin ve kanaatlerin yerleşmesinin vasatını oluşturmuştur. Görsel olan merkeze alındığında bu yaklaşım, İslami olanın bütünüyle tasvirsizliği, imgesizliği önerdiği iddiasındadır.

Bu kitabın hazırlanma nedeni, İslam sanatı ve görsel mirası merkezinde tartışarak, bu iddianın doğruluğu ve geçerliliği hakkında sağlıklı bir kanaate varma isteğidir. Tasvir ve genel manada estetik ile kuramsal bir ilişki kurmak felsefi bir uğraşı iken maddi kültürü ve sanat eserlerini incelemek sanat tarihinin işidir. Birbiriyle ilişkili bu iki alanı, sanatın kuram ve pratiğini, İslam görsel kültür mirası üzerinden buluşturmayı ve tartışmaya açmayı amaçlayan bu kitap, farklı disiplinlerde tasvir meselesine dair çalışmalar yapan değerli akademisyen ve araştırmacıların yazılarını bir araya getirmektedir.