İbn Rüşd

Fıkıh alanında ün yapmış seçkin bir aileye mensup olan ve kendisi de döneminin önde gelen Mâlikî fakihlerinden biri olan Endülüs’ün son büyük filozofu İbn Rüşd, XII. yüzyılda Aristotelesçiliğe yeni bir boyut kazandırarak bu felsefî ekolü, Yeni-Eflatunculuğun etkilerinden arındırıp Aristoteles’in çizgisinde yeni baştan irdeleyip yorumlayan bir filozoftur. Mantık, tabiat bilimleri ve metafizik alanlarında Aristoteles’in külliyatına yazdığı üç ayrı tip ve hacimdeki şerhlerle tanınan İbn Rüşd, Gazzâlî’nin Tehâfütü’l-felâsife’sinde ileri sürdüğü iddiaları Tehâfütü’t-tehâfüt’te çürütmeye çalışmış, ayrıca Faslu’l-makâl isimli eserinde din-felsefe arasındaki uyumlu ilişkiyi gözler önüne sererek, din ve felsefenin aynı hakikatin iki ayrı tezahürü olduğu görüşünü savunmuştur.