Ebussu‘ûd b. Sa‘dullâh

Fatih Sultan Mehmed’in hocası Akşemseddin’in (ö. 863/1459) halifelerinden olup Bayramiyye-Şemsiyye tarikatının Tennûriyye kolunun kurucusu, âlim, sûfî ve şair İbrahim
Tennûrî’nin (ö. 863/1459) torununun oğlu olan Ebussu‘ûd’un doğum ve vefat tarihi
belirsizdir. Nakşî şeyhlerinden Hakîm Çelebi’nin (ö. 974/1566) İstanbul’daki tekkesinde
uzun yıllar hizmetinde bulunmuş, onun gözetiminde sûfî dergahlarında Mesnevîhânlık
yapmıştır. Günümüze ulaşan iki eserinden birisi Cemâziyelevvel 985/Temmuz-
Ağustos 1577 yılında tamamladığı Mesnevî’nin kısmi bir Türkçe şerhidir. Telif tarihi
bilinmeyen Miftâhu’l-adâle başlıklı risalesini bu şerhinden sonra kaleme almış ve III.
Murad’a ithaf etmiştir. Eserlerinden Arapça ve Farsça bilgisinin üst düzeyde olduğu,
şiirlerinin bulunduğu ve hadis başta olmak üzere İslami ilimlere vukufiyet kesp ettiği
anlaşılmaktadır.