Han Melik Sasanî

(1881 Tah­ran-1967 Fransa)

İl­köğ­re­ni­mi­ni İran’da ta­mam­la­dık­tan son­ra İs­viç­re’nin Lo­zan ken­tin­de Hu­kuk eği­ti­mi al­dı. 1912 yı­lın­da İran’a dön­dü ve Ma­arif Ve­za­re­ti’nde işe baş­la­dı. Ah­med Şah’ın özel öğ­ret­men­li­ği­ne ge­ti­ril­di. Res­mî Ma­arif der­gi­si­nde mü­dür­lük, Ha­ri­ci­ye Ve­za­re­ti’nde Rus tah­ri­rat ida­re­sin­de kâ­tip­lik, kom­şu ol­ma­yan ül­ke­ler ida­re­sin­de baş­kan yar­dım­cı­lı­ğı, İs­viç­re’de se­fa­ret na­ip­li­ği ve Pa­ris’te bü­yü­kel­çi­lik müs­te­şar­lı­ğı ya­pan Sa­sa­nî, 1919 yı­lın­da müs­te­şar un­va­nıy­la İs­tan­bul Se­fa­re­ti’ne gön­de­ri­ldi ve bir­kaç yıl bo­yun­ca bu­ra­da çe­şit­li yet­ki­ler­le gö­rev yap­tı.

Eser­le­ri

Yad­bud­ha-yı Se­fa­ret-i İs­tan­bul (Pa­yi­tah­tın Son Yıl­la­rın­da Bir Se­fir, Tah­ran 1966), Ta­rih-i Re­va­bıt-i Si­ya­sî-i İran ve Os­ma­nî (İran-Os­man­lı Si­ya­sî İliş­ki­ler Ta­ri­hi, 3 cilt), Si­ya­set­go­za­rân-i Dev­re-i Kâ­câr (Ka­çar­lar Dö­ne­mi Dev­let Adam­la­rı, 2 cilt, Tah­ran h.ş. 1238), De­vaz­de Sâl ba-Sul­tan Ah­med Şah (Sul­tan Ah­med Şah İle On İki Yıl), Merz­ha-yi İran-ı Na­dir Şah der Kaf­kas ve Hin­dus­tan (Na­dir Şah Dö­ne­min­de Kaf­kas ve Hin­dis­tan Sı­nır­la­rı), Heft Dâs­tân-ı Ta­ri­hî ez Ku­rûn-i Go­zeş­te-i İran (İran’ın Ge­çen Asır­la­rın­dan Ye­di Hi­ka­ye), Dest-i Pin­han-i İn­gi­lis der İran (İn­gi­liz­le­rin İran’da­ki Giz­li El­le­ri), Ter­cü­me-i Ah­val-i Mu­ası­rîn (Çağ­daş Ki­şi­lik­le­rin Ha­yat Hi­kâ­ye­le­ri, 2 cilt).