Hicve revâ, mizaha mâyil

Güldürücü metinleri anlamak

GİRİŞ

Ali Emre Özyıldırım  Mertebe-i mizaha yetmek

I TÜR VE ÜSLÛP OLARAK MİZAH

Hikmet Feridun Güven   Hiciv söyleme amaçları ve bu amacın hiciv dili ve söyleme tarzını belirlemedeki rolü

Edith Gülçin Ambros   Osmanlı gazelinin değişimi: gazelde kaba dil, müstehcen ima ve açık cinsellik ifadesiyle mizah ve alaycı yergi

Ahmet Tanyıldız   Meselin (m)izahı: mesellerin doğuşundaki mizahî durumlar üzerine bir deneme

Abdülkadir Dağlar   Kulum beni güldürsen: mizah şathiyyenin neresinde?

II MİZAH KONUSU TİPLER

İncinur Atik Gürbüz   Osmanlı edebî metinlerinde meslek hicivleri

Nihat Öztoprak   Türk mizah edebiyatının eşeği

Hasan Çiftçi   Şirazlı Sa’dî’de kadın eleştirisi

III FARKLI AÇIDAN MİZAHΠ METİNLER

Nagihan Gür   Osmanlı mizah yazınında bir parodi ve poetika örneği: Arpaemîni-zâde Sâmî’nin mensur hezeli

M. Sabri Koz   Nasreddîn Hoca fıkralarının Bulak (1838) baskısında İstanbul (1837) baskısına göre uygulanan sansür ve düzenlemeler üzerine

Mustafa Duman   Nasreddîn Hoca mizahının yayılmasında taşbaskısı Nasreddîn Hoca kitaplarının etkisi

IV MİZAH VE HİCİV ÜZERİNE TERCÜMELER

Shamsur Rahman Faruqi   Sevdâ’nın hicivleri (1706 – 1781)

Zoltán Szombathy   Eylemler kelimelerden daha çok ses getirir: Ortaçağ Arap toplumunda hiciv ve tezyîfkâr şiire tepkiler

KAYNAKÇA